هر دم از داغ دلم ، صد ناله دارم با فغان

از دو چشم خواهشم ، سر داده ام رود روان

بس که دستم را به بالا سوی تو آورده ام

جز تو را هر سو ندادم با دو دست خود نشان

ای خوش آن روزی که درکنج خیالت عاقبت

برگزینم خانه ی مهرت به ذکر الامان

سایه سارا آرزویم شد بهشت یاد تو

هر طرف را بنگرم ، بینم رخت را در عیان

آفتاب چهره ات ، در هر دلی تا شعله زد

کرده در خاک بیابانت مکانی لامکان

با غریبان درت از مرحمت حرفی بزن

یک شبی را تا سحر از لطف خود با من بمان